De klokken van de beiaard werden gegoten door de firma John Taylor & Co uit Engeland. Twee reeds aanwezige luidklokken werden in het carillon opgenomen, namelijk de basisklok C1 van Claes Noorden en Jan Albert de Grave uit 1714 en een klok, E1 van Geert van Wou uit 1484. De omvang van de beiaard werd bepaald op 31/2 octaaf (C1 – G4). Het carillon klonk voor het eerst bij de opening van de oude IJsselbrug op 15 januari 1930. De klokken C1, F1, G1 en A1 doen tevens dienst als luidklok. In 1978 werd het instrument door de Koninklijke Petit en Fritsen te Aarle-Rixtel met vijf klokjes (Gis4 – C5) uitgebreid tot 4 octaven met in totaal 47 klokken.
De beiaard werd in 1989 gerestaureerd door de Koninklijke Eijsbouts te Asten. Dezelfde gieter kreeg tijdens de restauratie van de Peperbus opdracht om de beiaard uit te breiden met vier klokken, tot een totaal van 51. Op 1 november 2004 kregen de nieuwe klokken hun plaats in de toren.
Het instrument is evenredig gestemd: Bes0, C1, D1 t/m D5 (klavier) en Bes0, C1, D1 t/m C2 (pedaal).
(English)
In the 1920’s John Taylor & Co (England) was commissioned to add 40 bells to the Peperbus tower: the C1 made by Claes Noorden and Jan Albert de Grave in 1714 and the E1 by Geert van Wou, a bell that dates all the way back to 1484. The range of the carillon is C1 – G4. The carillon sounded for the first time on January 15th, 1930 during the inauguration of a bridge across the river IJssel. C1, F1, G1 and A1 also serve as swinging bells. In 1978 Royal Petit & Fritsen (Aarle-Rixtel, NL) extended the instrument with an extra five bells (G-sharp4 – C5).
Royal Eijsbouts (Asten, NL) conducted a restoration in 1989 and an extension in 2004 to the current total of 51 bells.
The instrument is well-tempered: B-flat0, C1, D1 thru D5 (manual keyboard) and B-flat0, C1, D1 thru C2 (pedal).